Hjir gebeurt safolle bysûnders, wêrom setst soks net op social media?
De opmerking komt nogal eens voorbij, binnen ons uitvaartzorg en afscheidsboerderij, en elke keer speelt het toch weer door mijn hoofd. Ik heb nog nooit een facebook of instagram account gehad. Hierdoor ontgaan me soms dingen, die ik achteraf graag had geweten. De andere kant is dat er al zoveel info elke dag op me afkomt en ik aan zoveel touwtjes moet trekken, dat ik deze social media graag mis.
Er gebeuren inderdaad veel bijzondere momenten, opmerkingen, uitspraken, creatie’s, die je graag zou willen delen. Het intieme, de beslotenheid, de privacy, het persoonlijke…die weerhouden mij hiervan. Het is zó eigen wat er gebeurt, en het voelt niet goed om dat zomaar even te delen; dat is niet aan mij. Deze column is mijn ‘social media’ om een inkijkje te geven in deze bijzondere wereld van afscheid nemen. De mogelijkheden, de diversiteit aan mensen en daarmee aan keuze’s.
De basale emotie’s die afscheid nemen met zich meebrengt. Verdriet om wat was of nooit is geweest. Boosheid om onverwerkte emoties. Angst voor de dood. We komen ze in alle facetten tegen en ze maken altijd weer indruk. Niemand is gelijk en iedereen reageert vanuit zijn/haar eigen karakter en emotie.
Boosheid/agressie vind ik nog altijd de grootste uitdaging. Negatieve gebeurtenissen die plaatsvonden binnen een familie; die waarschijnlijk ‘tig’ keren zijn herbeleeft in iemands hoofd, zijn herkauwt, herbeplakt en waar de naaste vrienden en kennissen ook nog hun sausje overheen hebben gegoten. En zie dan maar eens of je de hele familie op één lijn krijgt voor het officiële afscheid…
Boeken kinne we skriuwe; mar dat dogge we net.
Sjoerdtje de Haan, uitvaartonderneemster met een lach en een traan.