‘Dag mevr. de Haan, wilt u adverteren op de placemats van onze pizzeria?’ Nou, daar moest ik mezelf even een voorstelling van maken. Je zit lekker je pizza te eten en je oog valt op een reclame van de plaatselijke uitvaartondernemer. Wil je daar mee geconfronteerd worden op dat moment? Ikzelf niet en heb dan ook vriendelijk bedankt. Reclame en uitvaart, wat wel en wat niet, wanneer wel en niet? Je begeeft je altijd op het gladde vlak van de emotionele belevingswereld. Soms kin it lije, mar meastentiids net.
Ik vergeet nooit het trotse gevoel dat mij bekroop toen ik voor het eerst mijn bedrijfslogo gedrukt voor me kreeg, en je de wereld wilt laten weten dat jouw bedrijf in zijn soort, de beste
bij uitstek is. Vanaf dag één alles eigenhandig opgebouwd, van briefpapier tot afscheidsboerderij. Dan start het persoonlijke proces van passende keuze’s maken binnen je bedrijf. Daarbij is reclame wel even een dingetje binnen de uitvaart; waar de éne uitvaartondernemer met trots zijn logo op de bedrijfsauto laat plaatsen, twijfelt een ander al over een logo op het condoléanceboek. Waar de éne uitvaartondernemer herkenbaar is op grafmarkeringen en advertentie’s met kleur en logo, zal de ander daar bewust afstand van nemen. Een kwestie van verschil in bedrijfsvoering? Wel dan niet zakelijk? Het ligt altijd gevoelig binnen onze branche. Terughoudendheid heeft bij mijn bedrijf hierin altijd voorop gestaan. Het voelde nooit goed om mijn bedrijfsnaam binnen eenzelfde kader te zien als de naam van de overledene.
Het onderwerp werd weer even actueel toen ik moest nadenken over een reclamebord langs de lijn van het voetbalveld. De kleurlijn, ontwerp, combinatie uitvaartzorg en afscheidsboerderij; mijn creative brein draaide overuren. Ok………,
even weer ‘ back to basic’. Als ik net in een periode van verlies zit, wil ik dan in het weekend, in mijn vrije tijd, onverwacht geconfronteerd worden met uitvaartzorg? ……
Mijn bedrijfsauto, zonder logo maar weer geparkeerd in de vertrouwde ‘no go area’.